โรคพิษสุนัขบ้า

ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูร้อน โรคที่หนีไม่พ้นที่เตือนให้ระวังกันทุกปี คือ โรคพิษสุนัขบ้า จากข่าวและเหตุการณ์ที่มีให้เห็นบ่อยๆ เนื่องจาก โรคพิษสุนัขบ้าสามารถทำให้ผู้ที่ถูกกัดเสียชีวิตได้ มีอันตรายหรือความน่ากลัวอย่างไรบ้าง ก่อนอื่น มารู้จักกันว่าโรคพิษสุนัขบ้าหรือโรคกลัวน้ำ คืออะไร โรคพิษสุนัขบ้า เป็นโรคที่ร้ายแรงโรคหนึ่ง เกิดจากเชื้อไสรัสชื่อ เรบีส์ ไวรัส ทำให้เกิดโรคได้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิด เช่น คน สุนัข แมว ลิง ชะนี กระรอก ค้างคาว เมื่อเป็นแล้วจะทำให้มีอาการทางประสาท โดยเฉพาะระบบประสาทส่วนกลาง และทำให้เสียชีวิตทุกราย และในปัจจุบันยังไม่มียารักษาโรคพิษสุนัขบ้าได้คนที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้า เนื่องจากได้รับเชื้อพิษสุนัขบ้าจากสัตว์ที่เป็นโรค ซึ่งสามารถติดได้ 2 ทาง คือ 1. ถูกสัตว์ที่เป็นโรคกัด เชื้อไวรัสจากน้ำลายของสัตว์ที่เป็นโรคจะเข้าสู่ร่างกายทางบาดแผลที่ถูกกัด 2. ถูกสัตว์ที่เป็นโรคเลีย โดยปกติถูกสัตว์ที่เป็นโรคเลียจะไม่ติดโรคจากสัตว์เหล่านั้น นอกเสียจากว่าบริเวณที่ถูกเลียจะมีบาดแผล หรือรอยถลอก ขีดข่วน โดยคนนั้นไม่ได้สังเกต ในกรณีนี้จะทำให้สามารถเป็นโรคพิษสุนัขบ้าได้ รวมทั้งถูกเลียที่ริมฝีปาก หรือนัยน์ตาคนที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้า จะมีอาการ ในระยะ 2-3 วันแรก อาจมีไข้ต่ำๆ ต่อไปจะมีอาการเจ็บคอ เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย คันหรือปวดแสบปวดร้อนตรงบริเวณแผลที่ถูกกัด ทั้งๆ ที่แผลอาจหายเป็นปกติแล้ว ต่อไปจะมีอาการตื่นเต้นง่าย กระสับกระส่าย ไม่ชอบแสงสว่าง ไม่ชอบลมและเสียงดัง กลืนลำบาก แต่ยังมีสติพูดจารู้เรื่อง และสุดท้ายจะมีอาการชัก เป็นอัมพาต หมดสติและเสียชีวิต เนื่องจากส่วนที่สำคัญของสมองถูกทำลายไปหมดข้อควรปฏิบัติภายหลังถูกสุนัขบ้ากัด หรือสัตว์ที่สงสัยว่าบ้ากัด1. ล้างแผลทันทีด้วยน้ำสะอาด ฟอกสบู่ 2-3 ครั้ง แล้วทาแผลด้วยน้ำยาพีวีดีน (เบตาดีน) หรือแอลกอฮอล์ หรือทิงเจอร์อโอดีน แล้วไปพบแพทย์ทันที2. ถ้าสุนัขตายให้นำซากมาตรวจ ถ้าหากสุนัขไม่ตายให้ขังไว้ดูอาการ 10 วัน ขณะเดียวกันให้รีบไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า ส่วนการรักษาทางสมุนไพรหรือแพทย์แผนโบราณไม่สามารถป้องกันโรคได้ ไม่ควรรอดูอาการสุนัข เพราะอาจสายเกินไปที่จะฉีดวัคซีน3. ในกรณีที่ติดตามสัตว์ที่กัดไม่ได้ เช่น เป็นสัตว์ป่า สัตว์จรจัด สัตว์กัดแล้วหนีไปหรือจำสัตว์ที่กัดไม่ได้ จำเป็นต้องรับการฉีดวัคซีน4. ผู้ที่ต้องมารับการฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า คือ มีบาดแผล ไม่ว่าจะเป็นรอยช้ำเขียว หรือมีเลือดไหล แผลถลอก หรือแผลลึก รวมทั้งผู้ที่ถูกสุนัขเลียที่นัยน์ตา ริมฝีปากและผิวหนังที่มีแผลถลอก ส่วนในกรณีที่ถูกเลียผิวหนังที่ไม่มีแผล หรือเพียงแต่อุ้มสุนัขไม่สามารถจะติดโรคได้